Καταδικασμένοι ορειβάτες;

Του Γιάννη Βαρουφάκη, 10.1.11, protagon.gr

Έχετε δει ορειβάτες να αναρριχώνται σε μια κάθετη πλαγιά, δεμένοι ο ένας με τον άλλον με σχοινί; Κάπως έτσι μοιάζει η ευρωζώνη με τα δομημένα ευρωομόλογα του EFSF.  N oρειβάτες διαφορετικών ικανοτήτων, κουβαλώντας σακίδια διαφορετικού βάρους ο καθένας, παλεύουν να φτάσουν στην κορυφή. Κάποια στιγμή ένας μεγάλος σεισμός (η Κρίση του 2008) τους αποσταθεροποίησε. Πέτρες άρχισαν να πέφτουν από πιο ψηλά. Ο βράχος στον οποίο είναι γαντζωμένοι έγινε πιο σαθρός. Μετά από λιγο, ο λιγότερο ικανός και με το βαρύτερο φορτίο ορειβάτης δεν αντέχει, τα δάκτυλά του χάνουν την επαφή με τον βράχο, καταποντίζεται. Ευτυχώς, το σχοινί που τον συνδέει με τους υπόλοιπους του σώζει την ζωή. Σταματά την πτώση του.

Την ώρα που κρέμεται στο κενό, το βάρος του το σηκώνουν οι υπόλοιποι Ν-1 ορειβάτες. Ελάχιστοι μπορούν να συνεχίσουν προς την κορυφή (λέγε με ανάπτυξη). Οι περισσότεροι έχουν ακινητοποιηθεί στον βράχο. Τους κρατάει πίσω το βάρος του 'πεσόντος'. Ένας από αυτούς, ο πιο επισφαλής από όσους κρατάνε ακόμα, αρχίζει να κουράζεται. Είναι θέμα χρόνου να πέσει κι αυτός στο κενό, μετατρεπόμενος σε επιπρόσθετο βάρος που πρέπει να σηκώσουν οι Ν-2 υπόλοιποι.

Είναι προφανές ότι αυτή η ομάδα ορειβατών δεν πρόκειται να φτάσει στην κορυφή. Είτε θα πέφτουν ένας- ένας έως ότου οι εναπομείναντες δεν μπορούν να σηκώνουν άλλο τους 'πεσόντες', οπότε θα σκοτωθούν όλοι, είτε οι πιο σφριγηλοί, αφού καταλάβουν ότι τους είναι αδύνατον να κρατήσουν το βάρος των όλο και περισσότερο 'πεσόντων', βγάλουν το μαχαίρι από την θήκη, κόψουν το σχοινί (στέλνοντας τους πιο αδύναμους στο γκρεμό) και ανέβουν όπως-όπως, μόνοι τους, στην κορυφή.

Το ηθικό δίδαγμα της παραβολής αυτής είναι ότι τα ευρωομόλογα που κυκλοφορούν αυτή την εποχή από το EFSF είναι δομημένα με τρόπο που επιφυλάσσει για την ευρωζώνη την τύχη των ορειβατών μας. Με μία διαφορά: Ενώ οι δυνατοί ορειβάτες μάλλον θα φτάσουν στην κορυφή κόβοντας τον ομφάλιο λώρο που διαπερνά την ευρωζώνη, οι πλεονασματικές χώρες της Ευρώπης, εφόσον κόψουν τον ομφάλιο λώρο του ευρώ (που τους συνδέει με τις δικές μας ελλειμματικές χώρες), δεν θα φτάσουν σε καμία κορυφή. Στον πάτο θα πάνε και αυτές, καθώς το νέο τους σκληρό νόμισμα θα ανατιμηθεί τόσο που η βιομηχανία τους θα υποστεί το ελεεινότερο πλήγμα της μεταπολεμικής τους ιστορίας.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο στο ιστολόγιο "Μη μαδάς τη μαργαρίτα"