Του Χρήστος Μαυρόγιαννης
- 1453: “Καλύτερα το τουρκικό φακιόλι παρά η παπική τιάρα”: 400 χρόνια Οθωμανικός ζυγός,χάσιμο της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Η Ελληνική κοινωνία για πρώτη φορά χάνει την ένωση πολιτιστική με την Δύση.
- 1823-1825: Εμφύλιος. “Πουλιέται το φουστάνι της Ζαΐμενας”: Ο Ιμπραήμ έρχεται και σφάζει επί τέσσερα χρόνια.
- 1831 : Δολοφονία Καποδίστρια, το Ελληνικό κράτος ιδρύεται κουτσά στραβά για να προστατεύσει τα συμφέροντα των τσιφλικάδων. Από την ίδρυση του μέχρι και τώρα κουβαλά τα οθωμανικά κόμπλεξ του, με προστατευμένες ελίτ.
- 1897: “Εν Βάμω – εν Βάμω”: Οι Τούρκοι κατεβαίνουν ως τη Λαμία.
- 1920: “Οίκαδε”: Μικρασιατική Καταστροφή. Ξεριζώνεται ο Ελληνισμός μια για πάντα
- 1945-1949 : Εμφύλιος μετά τον πόλεμο για να έρθει ο Κομμουνισμός. Ιδεολογική επικράτηση της Αριστεράς, χαμένη ευκαιρία για το σχέδιο Μάρσαλ.
- 1967- 1974: Χούντα, Μοιράζεται η Κύπρος
- 1981: “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”: Αρχίζει το Πάρτι της Μεταπολίτευσης. Το Δημόσιο γίνεται η καλύτερη καριέρα στην Ελλάδα, αρχίζει το “μαζί τα φάγαμε”
- 1996: “Ελλάδα ισχυρή στην Ευρώπη”: Golden boys και Greek accounting κάνουν πάρτι στο Χρηματιστήριο. Στιγμές απείρου κάλους με βοσκούς να πουλάνε γίδια για να αγοράζουν μετοχές και μετά να πηγαίνουν να διαμαρτύρονται με την γκλίτσα τους
- 2005: “Μας κυβερνούν πέντε νταβατζήδες”: Εκτόξευση του Δημοσίου χρέους. Η ΝΔ προσπαθεί να κάνει όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ σε 20 χρόνια και το καταφέρνει.
- 2009: “Λεφτά Υπάρχουν”: Δεν μένει ούτε σάλιο
- 2012: “Δεν χρωστάμε σε κανέναν, δεν πληρώνουμε κανένα”: Αναμένεται, Η συνέχεια επί τις οθόνες σας.
***Σκέψου υπουργικό συμβούλιο: Σκουρλέτης, Λαφαζάνης, Στρατούλης... (παρατηρήστε τη νεύρωση όταν μιλάνε). Αυτοί θα είναι οι διαπραγματευτές για κατάργηση του μνημονίου. Και θα κάνουν δήμευση των καταθέσεων για να δημιουργήσουν ανάπτυξη. Και όσοι δεν έχουν καταθέσεις αλλά ακίνητα; Και πρωθυπουργός ένας που<>.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβγαλε η ψείρα κ... κι έχ..... τον κόσμο όλο...
***Δεν θα γίνετε συνένοχοι στο έγκλημα αλλά δεν το αποτρέπετε κιολας .
Συγχαρητήρια για το ήθος σας , για τα πτυχία σας , για τις γνώσεις σας και για το θάρρος σας...
που υποτίθετε οτι τα εχετε θέσει με την εκλογή σας, στην υπηρεσία των συμπατριωτών σας.
***ΕΜΠΡΟΣ ΑΛΕΞΗ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΑΣ ΓΙΑ ΕΜΦΥΛΙΟ........ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!
του Γιάννη Βαρουφάκη(απόσπασμσα άρθρου απότοPROTAGON).
ΔιαγραφήΗ παράταξη του Μνημονίου ηττήθηκε λοιπόν. Ο Σύριζα ανεδείχθη στον μεγάλο κερδισμένο της περασμένης Κυριακής. Η επιτυχία αυτή σήμερα κινδυνεύει καθώς ο Σύριζα βρίσκεται εκατοστά από το να κάνει το μεγαλύτερο δώρο στους φιλο-Μνημονιακούς του αντιπάλους προσπαθώντας να κρατά ικανοποιημένους τόσο τις συνιστώσες που κρίνουν ότι η λύση θα δοθεί μέσα στο ευρώ όσο και στις συνιστώσες (και τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις εκτός του Σύριζα) που προκρίνουν την έξοδο από το ευρώ. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να αποφασίσει με ποιον από τους δύο θα πάει. Και με τους δύο δεν γίνεται. Αν προσπαθήσει να πετύχει την ενότητα της Αριστεράς μη ξεκαθαρίζοντας την θέση του επ΄αυτού, ο Σύριζα να χάσει το τραίνο της ιστορίας, η Αριστερά θα καταβαραθρωθεί (άλλη μια φορά) και η χώρα θα πέσει θύμα ενός θηριώδους λάθους (το οποίο θα προστεθεί στο κτηνώδες λάθος του Μνημονίου).
Μπορεί να έχω άδικο όταν φωνάζω, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, ότι «λύση εκτός του ευρώ» θα φέρει μια μεταμοντέρνα δεκαετία του ’30 στην Ευρώπη και στον κόσμο. Μπορεί συνάδελφοί μου, όπως ο Λαπαβίτσας ή ο Ρουμπίνι, να έχουν δίκιο όταν λένε ότι το μέλλον της χώρας προδιαγράφεται λαμπρότερο εκτός του ευρώ. Όμως, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η ηγεσία του Σύριζα πρέπει να αποφασίσει ποια από τις δύο σχολές σκέψεις έχει δίκιο και ποια όχι. Μένουν ώρες, ούτε καν μέρες, για να το πράξει. Η Ιστορία μπορεί να είναι διατεθειμένη να περιμένει μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση τον Ιούνιο, ώστε να ξεκαθαρίσεουν τα πράγματα. Ολιγωρία όμως όσον αφορά το αν η λύση θα γίνει μέσα από ενδο-ευρωζωνική διαπραγμάτευση ή μέσα από μια «ηρωική» έξοδο, δεν θα ανεχθεί.
Κερδισμένος αλλά μόνο τυπικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι ουσιαστικά ο μεγάλος κερδισμένος, αλλά δυστυχώς είναι μόνο τυπικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι ο πραγματικός αντίπαλός του δεν είναι τα υπόλοιπα κόμματα, είτε τα «μνημονιακά» είτε το ΚΚΕ, αλλά ο ίδιος του ο εαυτός. Τα στελέχη του. Το χάος που χωρίζει τις απόψεις τους. Η ευκολία με την οποία βγαίνει το κάθε πρωτοκλασάτο στέλεχος και λέει την προσωπική του άποψη, εκφράζοντας όμως ταυτόχρονα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο θα πρέπει να τελειώνει με τις επίσημες και ανεπίσημες συνιστώσες του. Είναι καλές και χρήσιμες για πολιτιστικό σύλλογο, αλλά όχι για κόμμα που θέλει να κυβερνήσει με συγκεκριμένο πρόγραμμα και σταθερή πορεία. Είναι άλλο πράγμα μια κυβέρνηση συνεργασίας και εντελώς άλλο ένα κόμμα συνεργασιών. Στην κυβέρνηση συνεργασίας, τα κόμματα που την απαρτίζουν θα πρέπει να έχουν πέντε βασικά κοινά στοιχεία, στον ΣΥΡΙΖΑ οι συνιστώσες του δεν έχουν ούτε αυτά. Το αποτέλεσμα είναι να εκλαμβάνεται ο λόγος του Τσίπρα ως κάτι λιγότερο από εκείνον του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος. Ακούγοντας άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Τσίπρα, σου δημιουργείται η αίσθηση ότι και ο Τσίπρας τελικά τις προσωπικές του απόψεις εκφράζει.
Δεν είναι βέβαια ο κατάλληλος χρόνος για να γίνει ένα ξεκαθάρισμα. Όταν μπορούσε να γίνει, κάποιοι δεν το τόλμησαν. Κι αν δεν τόλμησαν αυτό το απλό, αναρωτιέμαι πώς θα τολμήσουν τα σπουδαία στη διαχείριση της κρίσης. Εν πάση περιπτώσει, αν ξαναγίνουν εκλογές, ακόμη και με αυτή την πολυφωνία του, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκλεγεί πρώτος. Όμως σίγουρα δε θα μπορέσει να κυβερνήσει αν ο καθένας συνεχίσει να τραβάει τα κομμάτια του. Κι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος ενός νέου δικομματισμού που ήδη «κατασκευάζεται».