Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Αποχωρώντας και επιμένοντας!

Όλα δείχνουν ότι έστω και με πολύ οδυνηρό τρόπο, καταφέραμε να αποφύγουμε τον εφιάλτη της ασύντακτης χρεωκοπίας και όσα αυτή θα έφερνε ως επακόλουθα. Στην επιτυχία αυτού του στόχου συνέβαλλε αποφασιστικά η στάση ευθύνης της Δημοκρατικής Αριστεράς με την συμμετοχή της στην τρικομματική κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2012. Δύο χρόνια μετά η ανάγκη μιας νέας πλειοψηφίας που θα οργανώσει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και θα προωθήσει με σχέδιο τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία, γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητή. Η νέα αυτή πλειοψηφία προφανώς δεν μπορεί να συγκροτηθεί “εκ του μηδενός” αλλά επίσης δεν μπορεί να χτιστεί με υλικά και νοοτροπίες του παρελθόντος. Στην προσδοκία συγκρότησης αυτού του πλειοψηφικού ρεύματος που θα βρίσκεται απέναντι σε κάθε είδους λαϊκισμό, δημαγωγία και εν τέλει βαθύ συντηρητισμό, οφείλει κανείς να αναγνωρίσει την επίμονη και με κάθε ευκαιρία εμφανιζόμενη δημοσκοπική παρότρυνση προς τούτο, σημαντικής μερίδας των πολιτών. Η πρωτοβουλία των 58 αποτέλεσε εξαιρετική πρόκληση – πρόσκληση για την συγκρότηση ενός νέου πολιτικού ρεύματος που θα ενώνει δυνάμεις σε συνδυασμό με την προοπτική ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού και του προγραμματικού λόγου. Η πρωτοβουλία αυτή δεν ολοκληρώθηκε, έμεινε ατελής. Οι δυνάμεις που όφειλαν να συνεννοηθούν εμφανίζονται διαιρεμένες. Πιστεύοντας ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό αισθάνομαι υποχρεωμένος να μην ακολουθήσω τον δρόμο που επέλεξε. Έχοντας την πεποίθηση μαζί με την ελπίδα ( δεν πεθαίνει ποτέ), ότι οι επερχόμενες εκλογές θα αναδείξουν πιο καθαρά την αναγκαιότητα της συνεννόησης, της ενότητας και της ανανέωσης, θέλω να ενισχύσω αυτή ακριβώς την προοπτική υποστηρίζοντας την εκλογική ενίσχυση της “ΕΛΙΑΣ” συμμετέχοντας στην πολιτική κίνηση “Μεταρρυθμιστική Αριστερά”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου