Αν πάμε μετανάστες ας πάμε στην Μαριναλέντα της Ανδαλουσίας

  του Θοδωρή

Στον συνεταιρισμό El Humoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ημέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδομάδα. Όλοι έχουν τον ίδιο μισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκομιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές, κ.λπ.) συσκευάζονται στο μικρό εργοστάσιο Humar Marinaleda, που βρίσκεται στη μέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατμόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισμού δεν μοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν δουλειές. Γι' αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι... "Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ώς τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες", λέει ο Γκορντίγιο. "Ξέρουμε πως οι άνθρωποι μπορούμε να δουλεύουμε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήμα"».

Μην προσπαθήσετε να κάνετε οποιαδήποτε σύγκριση με το δικό μας δήμο. Είναι ιεροσυλία μια τέτοια σκέψη. Εκεί μιλάνε για αξίες, για το δικαίωμα στην εργασία, για παραγωγικούς συνεταιρισμένους αγρότες που καθορίζουν τις τύχες τους, για δημόσια γη που ανήκει σε όλους. Εδώ μιλάμε για χρεοκοπημένες δημοτικές επιχειρήσεις, για εκλογικά παιχνίδια και πολιτική ομηρία των ανθρώπων που αναζητούν εργασία, για επιλεκτικούς διορισμούς και χρέη, για παραχώρηση δημόσιας γης σε κερδοσκοπικά συμφέροντα. Εδώ βασιλεύει η φανφάρα, η ανικανότητα να διαχειριστούν τα δημόσια οικονομικά προς όφελος των δημοτών, προς όφελος των εργαζομένων.
 Παρακολουθείστε την συζήτηση στο φόρουμ