TEOTWAYKI (Αναλυτική Παρουσίαση των Επιπτώσεων απο Στάση Πληρωμών)

Ενδιαφέρον όσο και μεγάλο κείμενο που αναρτήθηκε στο you pay your crisis  σχετικά με τη στάση πληρωμών και την έξοδο από ευρώ. Για όσους έχουν την διάθεση να σπαζοκεφαλιάσουν διαβάζοντάς το, παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το άρθρο που δεν συμπυκνώνουν τις απόψεις αλλά κεντρίζουν το ενδιαφέρον.

Στάση πληρωμών χωρίς να βγούμε ταυτόχρονα από το ευρώ θα σημαίνει πως το κράτος θα σταματήσει μία ωραία μέρα τις πληρωμές και δεν θα έχει μπροστά του έναν τρόπο να συνεχίσει να πληρώνει τόκους και μισθούς, καθώς δεν θα έχει τη δυνατότητα να εκδώσει χρήμα, ούτε φυσικά να δανειστεί.

Η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να κάνει το κράτος…θα είναι να ισοσκελίσει αναγκαστικά τον προϋπολογισμό του, καθώς θα έχει αδυναμία επιπλέον δανεισμού.

Αυτός ο ισοσκελισμός θα σημάνει κυρίως σημαντικές μειώσεις στον τομέα των εξόδων της τάξης των 25-30δις (10% του ΑΕΠ που είναι το έλλειμα) σε ορίζοντα μερικών εβδομάδων. Να σημειώσουμε εδώ πως οι περικοπές σε επιδόματα δημοσιών υπαλλήλων κλπ που ανακοινώθηκαν τον Φλεβάρη, ήταν της τάξης βαριά των 3 δις.

Σχεδόν αυτόματα, οποιοσδήποτε συναλλάσσεται με το δημόσιο θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης και προοπτικών και σε αυτό συμπεριλαμβάνονται φυσικά και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα σταματήσουν να πληρώνονται ή θα αντιμετωπίσουν δραματική μείωση των εισοδημάτων τους. Δημόσιοι οργανισμοί, σχολεία νοσοκομεία, δικαστήρια, σώματα ασφαλείας, δήμοι και γενικά θα αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση πραγματικά πρωτόγνωρη για σύγχρονο κράτος.

Γρήγορα θα γίνει εμφανές πως το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος θα πρέπει να διαπραγματευτεί με μία εξοργισμένη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, από την οποία θα εξαρτάται απόλυτα και η συνέχειά του. Πιθανό να εκδιωχθούμε από το ευρώ, ή να πρέπει να δεχθούμε την επιβολή μιας εξωτερικής διακυβέρνησης κάτι που θα σημαίνει μία ντεφάκτο έλλειψη εθνικής κυριαρχίας. Μέρος αυτής της διαπραγμάτευσης θα αποτελεί σίγουρα και η ανάκληση της στάσης πληρωμών και η ανάληψη από το κράτος των προηγούμενων χρεών του ή έστω σημαντικού μέρους τους.

Οπότε ας προχωρήσουμε στο δεύτερο σενάριο που είναι περισσότερο τολμηρό και προτείνει:

Στάση πληρωμών με ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ.

Το βασικό επιχείρημα για να φύγουμε από την ευρωζώνη, είναι να αποκτήσουμε ξανά την εθνική κυριαρχία μας επί της νομισματικής πολιτικής. 

Μία ωραία παρασκευή αποφασίζουμε την έξοδο από το ευρώ και την ταυτόχρονη υποτίμηση του νομίσματος κατά 50% σε σχέση με το ευρώ. Για κάθε ένα ευρώ λοιπόν θα έχουμε δύο νέες δραχμές.

…το κράτος θα ξοδεύει τα διπλά χρήματα στην αποπληρωμή του χρέους. Αν όμως το υπερβολικό χρέος είναι αυτό που μας έφερε εδώ, είναι εμφανές πως ο διπλασιασμός του δεν πρόκειται να μας σώσει.

..τα 390 από τα 450δισ που είναι το συνολικό ελληνικό χρέος … θα υποδιπλασιασούν αυτόματα…με αποτέλεσμα να αρχίσουν να κινδυνεύουν με χρεοκοπία πολλές τράπεζες του εξωτερικού.

Να σημειώσουμε εδώ, πως η Αργεντινή 10χρόνια μετά την στάση πλρωμών της, ακόμα δεν έχει ξεμπλέξει με όλους τους κατόχους Αργεντίνικων ομολόγων. ..

… Άρα το κράτος, μαζί με την αλλαγή νομίσματος, κληρονομεί στην ουσία και όλες τις τράπεζες, ταυτόχρονα αυξάνοντας το χρέος του και τους πονοκεφάλους του. …

Τα νοικοκυριά.

Είναι εμφανές πως θα πάρουν τον πούλο καθώς: Η υποτίμηση θα διπλασιάσει (τουλάχιστον) τις τιμές σε όλα τα εισαγόμενα αγαθά. Ταυτόχρονα, καθώς οι μισθοί τους θα εκφράζονται σε νέες δραχμές, δεν θα έχουν και το κέρδος της υποτίμησης των δανείων τους. Με λίγα λόγια 50.000ευρώ χρωστούσαν, 50.000δρχ χρωστάνε, τη στιγμή που 2000ευρώ μισθό είχαν, 2000δρχ θα έχουν.

Το κράτος.

Στα αρχικά στάδια το κράτος θα είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος αυτού του οικονομικού τρικ. Θα αποκτήσει ξανά τη δυνατότητα να τυπώνει το νόμισμα στο οποίο εκφράζεται το χρέος και τα έξοδά του. Θα έλεγχει την ισοτιμία του και γενικά θα αποκτήσει εκείνο το κομμάτι της κυριαρχίας που απώλεσε με την είσοδο στην ευρωζώνη.

…η πολιτικά “εύκολη” λύση του τυπώματος είναι νομίζω μονόδρομος. Μόνο που αυτό θα σημαίνει ότι ο πληθωρισμός θα συνεχίσει ακάθεκτος. Οι ξένοι -ή τελοσπαντων όσοι ακόμα σου μιλάνε- δεν θα έχουν καμία εμπιστοσύνη στην έστω και μειωμένη κατά 50% αξία των ομολόγων τους (καθώς η αξία τους θα μειωθεί περαιτέρω από το τύπωμα) και ταυτόχρονα επιχειρήσεις και νοικοκυριά θα προσπαθούν με κάθε τρόπο να βγάλουν τα χρήματά τους από τη χώρα περιμένοντας επιπλέον υποτιμήσεις.

Κοινωνιολογικά πορίσματα.

Για αρχή το σοκ της φτώχιας θα είναι δραματικό. Ολόκληρες κατηγορίες πολιτών που πίστευαν -έστω και φαντασιακά- πως άνηκαν στην ανώτερη κλίμακα της μεσαίας τάξης θα περάσουν από τα 5 στάδια της θλίψης πολύ απότομα. ..

Το ίδιο θα συμβεί και σε φτωχότερα στρώματα στο πιο θεμελιώδες επίπεδο της διατροφής. Καθώς οι τιμές ακόμα και των εγχώριων τροφίμων, θα αποκτήσουν τη διεθνή τιμή τους, η πρόσβαση σε αυτά τα νέα “αγαθά πολυτελείας” θα περιοριστεί. Αυτό είναι σχεδόν σίγουρο πως θα βοηθήσει στην εμπέδωση του νέου καθεστώτος φτώχιας. Θα πρέπει να σκεφτούμε πως το λάδι, η φέτα, οι λιαστές ντομάτες, η παρμεζάνα θα γίνουν αγαθά απλησίαστα για μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, τουλάχιστον στους ρυθμούς κατανάλωσης που είχαν συνηθίσει.

Ταυτόχρονα, καθώς η χώρα θα χρειάζεται εξαγωγές, και η εξαγωγική υποδομή είναι πραγματικά σέναν βόθρο αυτή τη στιγμή. Είναι πολύ πιθανό μεγάλο μέρος της εμπορευματοποιημένης αγροτικής παραγωγής να πρέπει να κατευθυνθεί προς τη διασφάλιση συναλλάγματος.

Οι αστικοί πληθυσμοί που είναι και πιο εκτεθειμένοι στις αλλαγές των εμπορευματοποιημένων αγαθών θα είναι και αυτοί που θα αντιμετωπίσουν τις πιο δραματικές αλλαγές.

Εικάζω λοιπόν πως όσο περνάνε οι βδομάδες και οι μήνες, όλο και περισσότεροι άνθρωποι από τα πιο μορφωμένα αστικά και εξευρωπαισμένα στρώματα, θα επιλέξουν να μεταναστεύσουν στην υπόλοιπη ευρώπη, όπου και η εργασία τους θα αμείβεται καλύτερα, και θα μπορούν να συνεχίσουν να ζούν με τον τρόπο που θα είχαν μάθει στην ελλάδα. Καταλαβαίνουμε πως η φυγή ενός ικανού αριθμού μορφωμένων ανθρώπων σε παραγωγική ηλίκια στο εξωτερικό, θα αποτελέσει ένα φρένο στις προσπάθειες ανάπτυξης, αναδιοργάνωσης και ορθολογικοποίησης του κράτους και της κοινωνίας.

Δημόσια Υγεία.

Έχουν δίκιο όσοι φοβούνται μία επιδείνωση του επιπέδου δημόσιας υγείας από μία πιθανή οικονομική κατάρρευση και πτώση του ΑΕΠ (σε ευρώ). Οι φαρμακευτικές ουσίες που θα βρίσκονται σε καθεστώς προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων θα είναι απλησίαστες για τους Έλληνες με τις υποτιμημένες δρχ. Ασθένειες που θεωρούνται σήμερα ιάσιμες ή διαχειρίσιμες από αυτά τα καινούργια φάρμακα, θα ισοδυναμούν με θανατική καταδίκη για τους πάσχοντες. Ειδικά τα πρώτα χρόνια, μέχρι η χώρα να βρει τους νέους της ρυθμούς, δεν είναι απίθανο να δούμε αύξηση των θανάτων από ασθένειες που μέχρι σήμερα θεωρούνται τριτοκοσμικές (όπως η φυματίωση). Υπάρχει μία πρόσφατη έρευνα που δείχνει τον συσχετισμό μεταξύ των θανάτων του φυματίωση και των προγραμμάτων του ΔΝΤ (16%αυξηση).

Τα πορίσματα Αρμαγεδδών.

Εδώ θα μιλήσουμε για “εξωφρενικά” με τα σημερινά δεδομένα, αλλά όχι απίθανα σενάρια που θα απειλήσουν να μετατρέψουν την χαοτική κατάσταση της νέας ζωής της χώρας, σε αβίωτη κόλαση.

α)Η τιμωρία από το εξωτερικό. .. Από τα μέχρι τώρα σενάρια πιστεύουμε πως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα στην πορεία της εξόδου της. Προβλήματα που θα “τιμωρήσουν” το κράτος και τους πολίτες τους στα μάτια των δανειστών.

Τα μέτρα “τιμωρίας” θα μπορούσαν να είναι παθητικό εμπάργκο (δεν πουλάμε τίποτα στους έλληνες), ενεργητικό εμπάργκο (δεν αφήνουμε και κανέναν άλλο να τους πουλήσει τίποτα), κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων της χώρας στο εξωτερικό, φυσικά άρνηση παροχής δανείων (αυτό είναι αυτονόητο), ή περιορισμό του ύψους των εμπορικών συναλλαγών με δασμούς ή άλλα τιμωρητικά μέτρα. ..

.. Δεν θα είναι παράλογο σε μία τέτοια περίπτωση να έχουμε δελτία στην παροχή καυσίμων, καθώς ανεξάρτητα από την εσωτερική τιμή δεν θα υπάρχει αρκετό πετρέλαιο για να παραχθεί ρεύμα για τα νησιά, κίνηση για τα τρακτέρ, τα πλοία, τα φορτηγά και τα ΜΜΜ . Ας θυμηθούμε πως τον λιμό της Αθήνας το χειμώνα του 1941-42 (και 42-43) τον προκάλεσε η παντελής έλλειψη μέσων μεταφοράς των τροφίμων από τους παραγωγούς στους καταναλωτές καθώς η Αθήνα, σε αντίθεση με άλλες μεγάλες πόλεις, δεν διαθέτει αγροτική παραγωγή στην άμεση περιφέρειά της.

β) Νομισματική κατάρρευση. Καθώς το κράτος και η νέα κεντρική τράπεζα θα προσπαθήσουν να τυπώσουν την διέξοδό τους από την κρίση, το νέο και ασθενές νόμισμα θα χάνει συνεχώς αξία. Υπάρχει λοιπόν η πιθανότητα, κάποια στιγμή να βιώσουμε αυτό που οι αυστριακοί οικονομολόγοι περιέγραψαν ως νομισματική κατάρρευση.

Ο συνεχής πληθωρισμός μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτος υπό ορισμένες συνθήκες που δεν είναι απαραίτητα ελέγξιμες. Μπορεί να υπάρξει μία στιγμή που οι πολίτες θα καταλάβουν πως δεν έχει νόημα να κρατούν στα χέρια τους δραχμές, διότι αυτές θα χάνουν συνεχώς αξία. Αυτή η συνείδηση θα τους ωθήσει να ανταλλάσουν τις δραχμές τους, είτε με κάποιο άλλο νόμισμα εάν μπορούν, είτε με αγαθά (που σε μερικούς μήνες θα κοστίζουν περισσότερο έτσι κι αλλιώς)…. Η νομισματική κατάρρευση τύπου Βαϊμάρης, πρακτικά θα επιστρέψει την οικονομία σε προ- νομισματικό στάδιο σε ορισμένες πτυχές της, ή θα επιβάλει την ντεφάκτο χρήση του σταθερού ευρώ από τους πολίτες, παρακάμπτωντας τη δραχμή όπου αυτό είναι δυνατό. Στη δεύτερη περίπτωση, η χώρα θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να διαθέτει ένα ανεπίσημο νόμισμα το οποίο φυσικά ούτε θα ελέγχει, ούτε θα είναι τυπικά μέλος. Πρακτικά το κράτος θα αναγκαστεί να ξαναποδεχθεί το ευρώ ως ντεφάκτο νόμισμα συναλλαγών αλλά με πολύ πιο επαχθείς όρους για την ίδια. Διότι θα πρέπει όπως και η Αργεντινή τη δεκαετία του 90 να βρίσκει έσοδα σ’ένα νόμισμα (ευρώ) που δεν είναι το επίσημό της.

γ) The Failed State. Το σενάριο …

μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός κράτους που δεν θα διαθέτει επαρκή ισχύ ή νομιμοποίηση για να επιβάλει τη θέλησή του στο σύνολο της επικράτειας, όχι πολύ διαφορετική από την κατάσταση στα ύστερα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας.

Όλο το άρθρο είναι εδώ.