Εμμένει στις επιλογές εξόδου από την ΕΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ: "Δεν υπάρχει περισσότερο ή λιγότερο κακό μνημόνιο"

Οι σημερινές διακηρύξεις του Α. Τσίπρα για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι συνοπτικά οι ακόλουθες:

Η 1η πράξη της νέας "κυβέρνησης της Αριστεράς", με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η ακύρωση του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων.
Το μνημόνιο θα αντικατασταθεί με εθνικό σχέδιο ανόρθωσης που έχει επεξεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα καταγγελθεί η δανειακή σύμβαση και μετά θα αναζητηθεί ευρωπαϊκή λύση με νέα διαπραγμάτευση του χρέους με ρήτρες ανάπτυξης στους νέους όρους εξυπηρέτησής του.
Θα αποκατασταθούν μισθοί και συντάξεις και επιδόματα ανεργίας στα επίπεδα πριν την τελευταία περικοπή και το επίδομα ανεργίας θα δίνεται για δυο χρόνια.
Απορρίπτεται η χρονική επέκταση της εφαρμογής του μνημονίου ή η σταδιακή αποδέσμευση ή απαγκίστρωση ως παραμονή στο μνημόνιο.

Το δίλημμα των εκλογών κατά ΣΥΡΙΖΑ είναι "Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ".  

Φυσικά μαζί με τα παραπάνω, υπάρχουν όλες οι συνήθεις προεκλογικές υποσχέσεις που ακούμε σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης από τα κόμματα, ειδικά του ανδρεοπαπανδρεϊκού στυλ. Και φυσικά το "παραλαμβάνουμε καμμένη γη και άδεια ταμεία", το "θα σεβαστούμε τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων", το "θα κάνουμε μικρό και ευέλικτο υπουργικό συμβούλιο" κλπ κλπ 
Μα ποιος τα λέει αυτά;
Ένα κόμμα που δεν είναι καν ενιαίο, που έχει συνιστώσες σε διαρκή ισορροπία αλλά και δεν έχει (...μέχρι τις εκλογές), που δεν έχει μέλη και καταστατικό ούτε δημοκρατικές διαδικασίες παρά μια δεκαεννιαμελή διοικούσα επιτροπή διορισμένη από τους ...ενδοσυριζικούς συσχετισμούς και την βαρύνουσα "γνώμη" του Συνασπισμού που συστεγάζει Σταθάκη, Δραγασάκη με Λαφαζάνη, Στρατούλη, Μηλιό και Τσακαλώτο...

Ένα κόμμα που ο καθένας λέει την δική του εκδοχή για το τι πρέπει να γίνει και υπακούει απλά τώρα (και για λίγο ακόμη) στην εικόνα προεκλογικής ενότητας.Ένα κόμμα που δεν κατάφερε να διαφυλάξει την ενότητά του μόλις πρόπερσι (αποχώρηση ΔΗΜΑΡ) για να μην στενοχωρήσει τις νεοσταλινικές - εξοδιακές από την ΕΕ, συνιστώσες του.Ένα κόμμα Ιανός που αλλάζει πρόσωπα καθημερινά με μόνο σκοπό την εκλογική επικράτηση, ικανοποιώντας ταυτόχρονα φιλοευρωπαίους σκεπτικιστές, εθνικιστές, λαικιστές, παραδοσιακούς αριστερούς, ωφελημένους της μεταπολίτευσης μέλη των ρετιρέ και των συντεχνιών, ωφελημένους πρώην πασόκους του πελατειακού συστήματος αλλά και απελπισμένους και χρεοκοπημένους διαμαρτυρόμενους πολίτες.

Με μόνη συγκολλητική ύλη την εξαγγελία της "αλλαγής"...
Όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πράγματι ταξική η επιλογή που έχουμε μπροστά μας.

Από την μια μεριά η συνέχιση με συνεχή αναδιαπραγμάτευση της ευρωπαϊκής μας πορείας (κάτι που ωφελεί την παραγωγική Ελλάδα) και από την άλλη η έξοδος από την ΕΕ και η επιστροφή στην δραχμή που φέρνει η μονομερής καταγγελία των συμβάσεων (πράγμα που ωφελεί την παρασιτική Ελλάδα των μπαταχτσήδων).

Ο καθένας μας και η καθεμιά μας μπορεί τώρα να κάνει την τελική επιλογή του/της.


υγ Μήπως νομίζει ο  ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας στο ίδιο τραπέζι Δραγασάκη, Λαφαζάνη, Δρίτσα και Σακοράφα, ανθρώπους που διαφωνούν κάθετα μεταξύ τους στα περισσότερα, ότι θα μπορέσει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για το πρόσωπο που "μπορεί" να παρουσιάσει την επόμενη μέρα; Αφέλεια το λιγότερο.
Ήταν πάντως έξυπνη κίνηση, η τελική διατύπωση του (πολυαναμενόμενου) προγράμματος, εκτός ζώνης δημοσκοπήσεων. 
Γιατί τελικά, δεν άργησαν, απλά δεν ήθελαν να το παρουσιάσουν νωρίτερα...
Αναδημοσίευση από Αριστερή Στρουθοκάμηλο