Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Σταθερή κυβέρνηση συνεργασίας τώρα! Μέτωπο κατά του φασισμού!

Ο λαϊκισμός και ο φασισμός, το δίδυμο στο οποίο το ένα χέρι νίβει το άλλο, σήκωσαν κεφάλι. Οι δυνάμεις όμως της Ευρωπαϊκής προοπτικής, με την κοινωνία όρθια και την δημοκρατία θωρακισμένη, έχουν την πλειοψηφία. Ηττήθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις που ροκανίζουν την προσήλωση του λαού στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο ( Σύριζα και Καμένος). Οι λαϊκιστές του αριστεροδεξιού μετώπου που  σπρώχνουν τη χώρα  προς τη δραχμή, ηττήθηκαν! Το λόμπι που ζητάει την βαλκανοποίηση και την δραχμή, όχι ευθέως αλλά εμμέσως, εμποδίζοντας την συστράτευση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, σε ένα αναγκαίο όσο και επώδυνο σχέδιο ανάταξης, καλλιεργώντας τις ψευδαισθήσεις περί επιστροφής τον χαμένο παράδεισο της ευδαιμονίας με δανεικό χρήμα και πολεμώντας με λύσσα κάθε απόπειρα διαρθρωτικής αλλαγής, ηττήθηκαν.
Το άθροισμα της πολιτικής τους επιρροής μπορεί να υπερβαίνει το 1/3 του εκλογικού σώματος αλλά αυτό απέχει σημαντικά από την αλαζονική όσο και ψευδή διαπίστωση περί του ότι επιβεβαιώθηκε η πολιτική της καταγγελίας και ακύρωσης των δεσμεύσεων της χώρας.
Το άθροισμα των πολιτικών δυνάμεων που επιλέγουν τις διαπραγματεύσεις για ακύρωση επαχθών προβλέψεων του μνημονίου χωρίς να αμφισβητούν την αγκύρωση της χώρας στο ευρώ και την Ε.Ε. προσεγγίζουν την απόλυτη πλειοψηφία του σώματος της κοινωνίας. 
Το σαφέστατο μήνυμα των εκλογών είναι η άμεση συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων που στη βάση γραπτής προγραμματικής συμφωνίας θα αντιμετωπίσει με άμεσες ενέργειες τα κρίσιμα προβλήματα και θα αποκαταστήσει το αίσθημα της σταθερότητας και της ασφάλειας αποδεικνύοντας στην πράξη αποφασιστικότητα για την υλοποίηση διαρθεωτικών αλλαγών.
Η επάνοδος στην ομαλότητα έχει ως προϋπόθεση φερέγγυα και ικανά πρόσωπα, είναι όμως και προϋπόθεση να αντιμετωπιστεί ο φασισμός που έχει σηκώσει κεφάλι.

Μέτωπο μεταρρυθμιστικής επιτάχυνσης και δημοκρατικής εγρήγορσης, αυτό είναι το ζητούμενο.

Μέτωπο κατά του αριστεοδέξιου λαϊκισμού και του μαύρου φασισμού, αυτό είναι ακόμα ένα ζητούμενο,

4 σχόλια:

  1. Γιάννη μου τα λες με τόσο σπαραξικάρδιο τρόπο, που μπορεί και να τα πιστέψεις, στο τέλος, αυτά που λες.

    Το Μνημόνιο Γιάννη μου είναι νεκρό. Ουδείς θέλει, ούτε μπορεί να το εφαρμόσει. Και αυτή η κατάσταση θα παραμείνει, ως έχει, όσες "τροποποιήσεις" και αν γίνουν στο σώμα του κειμένου του.

    Ξανακοίταξε τα αποτελέσματα, με λίγη ψυχραιμία και θα καταλάβεις ποιός νίκησε και ποιός έχασε.

    Πάντως, δεν έχασαν οι "λαϊκιστές". Αντιθέτως, αυτοί, που τους αποκαλείς, με αυτό το όνομα είναι που κέρδισαν. Και οι άλλοι - οι "ευρωπαϊστές" - είναι που υπέστησαν, μία, ακόμη, ήττα. Μικρότερη, βέβαια, από εκείνη της 5/6/2012 (αφού ο θάνατος του πολυμεταστατικού ασθενούς πήρε μια, ορισμένης διάρκειας, χρονική αναβολή), αλλά αυτό δεν αλλάζει τα πράγματα.

    Όπως και δεν αλλάζει την πορεία της χώρας, η οποία πορεία την οδηγεί, εκτός του τοξικού και θανατηφόρου περιβάλλοντος της ευρωζώνης - όσο το ευρώ και η ζώνη του παραμένουν ως έχουν. Δηλαδή, για όσο παραμένουν ως μια νομισματική ζώνη, με σκληρό νόμισμα.

    Το γεγονός ότι αυτήν την πορεία της χώρας προς την έξοδό της από το ευρώ και την ζώνη του και την επιστροφή της σε ένα τοπικό νόμισμα (το εάν αυτό το τοπικό νόμισμα θα λέγεται δραχμή, ή μνα, ή οβολός, ή οπωσδήποτε αλλιώς, είναι αδιάφορο) θα αναλάβουν να την διαχειρισθούν οι - εν πανικώ διατελούντες και διακατεχόμενοι από ένα πλήρες και καθολικό καθεστώς dejavu - εντόπιοι "ευρωπαϊστές" μας, μπορεί να αποτελεί μια, ακόμα, ούτως (και καταχρηστικώς) ειπείν, ειρωνεία της Ιστορίας, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν αλλάζει το γεγονός ότι αυτή η εξέλιξη είναι και απολύτως δίκαιη, αφού αυτοί οι εντόπιοι "ευρωπαϊστές" έβαλαν την Ελλάδα στην ευρωζώνη, οδηγώντας την στην παρούσα και διαρκώς εξελισσόμενη καταστροφή. Αυτοί, λοιπόν, (και αυτό είναι δίκαιο και ορθό) θα αναλάβουν και να την βγάλουν (εάν, προηγουμένως, δεν έχουν προλάβει να λακίσουν)....

    Ο τρώσας και ιάσεται, λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και αυτό το "ένα χέρι νίβει το άλλο..." μου φαίνεται αηδιαστικό. Όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ σαν και μένα να νίβει το χέρι της Χρυσής Αυγής ...
    Ανατριχιαστικόν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υ.Γ :

    Ο κ. Φώτης Κουβέλης, αν έχει πολιτικό αισθητήριο (και έχει αποδείξει ότι έχει), δεν θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση, που σχεδιάζεται αυτές τις ημέρες, μαζί με την Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.

    Η ΔΗΜΑΡ, σε αυτή την κυβέρνηση θα χρησιμοποιηθεί από τους εταίρους του εκπεσόντος παλαιού δικομματισμού, ως ένα φύλλο συκής, όπως ακριβώς χρησιμοποιήθηκε ο (αφελής και πρόθυμος) Γιώργος Καρατζαφέρης στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, αφού η αριθμητική της νέας Βουλής τους δίνει την σχετικά άνετη πλειοψηφία των 162 εδρών. Στην πραγματικότητα η ΔΗΜΑΡ θα θυσιαστεί, χωρίς να υπάρξει κάποιο όφελος, για την ίδια (ούτε και για την χώρα).

    Στην προηγούμενη Βουλή, στην οποία η αριθμητική των εδρών δεν έδινε την πλειοψηφία σε μια κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ (τα δύο κόμματα του παλαιού δικομματισμού συγκέντρωναν 149 έδρες και δεν είχαν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία), η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο σε μια κυβέρνηση με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και να επιβάλει πολιτικές. Τότε, όμως, δεν είχε εντολή από το εκλογικό σώμα που την είχε ψηφίσει και δεν προχώρησε στην συγκρότηση ενός τέτοιου κυβερνητικού συνασπισμού. (Και καλώς έπραξε).

    Τώρα, όμως, η ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί να επιβάλει πολιτικές στο κυβερνητικό σχήμα, που ετοιμάζεται, αφού ο σχηματισμός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που απαιτείται για την συγκρότηση κυβέρνησης, ουδόλως εξαρτάται από την ΔΗΜΑΡ, γεγονός το οποίο εξασθενίζει την διαπραγματευτική της δύναμη και τις δυνατότητές της για δράση, εντός του κυβερνητικού συνασπισμού.

    Ως εκ τούτου ο κ. Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ, θα χρησιμοποιηθούν από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ως φύλλο συκής (το οποίο, σίγουρα, θα είναι πολύ χρήσιμο στην αρχή του βίου της κυβέρνησης), αλλά στην πορεία, αργά ή γρήγορα, θα αχρηστευθούν και ή θα απορριφθούν από τους δύο άλλους κυβερνητικούς εταίρους, ή θα οδηγηθούν στο να αποχωρήσουν, οικεία βουλήσει, από το κυβερνητικό σχήμα, έχοντας απωλέσει, πλήρως, κάθε ίχνος αξιοπιστίας.

    Βέβαια, το δικαίωμα στην αυτοκτονία είναι αναφαίρετο και η ΔΗΜΑΡ μπορεί να επιλέξει τον δρόμο της πολιτικής της αυτοκαταστροφής. Το τι μέλλει γενέσθαι, άλλωστε, θα το δούμε σύντομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι αλήθεια ότι η ΔΗΜΑΡ έχει κάνει αίτηση ένταξης στη Σοσιαλιστική Διεθνή? Ετσι κυκλοφορει.... Για πες μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή